Θεριεύει στη Βρετανία ο «ιός» των συμβολαίων μηδενικών ωρών εργασίας (zero hours contracts), μετατρέποντας σε εφιάλτη τη ζωή πολλών εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων όχι μόνον στις αλυσίδες ταχυφαγείων των «McDonald's» και στα σούπερ μάρκετ της «Tesco», στις αλυσίδες πολυ-κινηματογράφων «Cineworld», στα πανδοχεία και στα γηροκομεία, αλλά και στα πανεπιστήμια, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, σε κέντρα υγείας, σε ηλεκτρονικά και «κλασικά» Μέσα Ενημέρωσης, εξασφαλίζοντας φτώχεια, αβεβαιότητα και ανασφάλεια. Πλέον, ελάχιστοι εργασιακοί χώροι έχουν μείνει στη Βρετανία απρόσβλητοι από τον «ιό» των συμβολαίων μηδενικών ωρών, που είναι γέννημα-θρέμμα του βαθιά εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος και όχι προφανώς των μνημονίων, τα οποία ουδέποτε επιβλήθηκαν στη «Γηραιά Αλβιόνα». Δεν χρειαζόταν άλλωστε...
Οι αστικές κυβερνήσεις «Συντηρητικών» και «Εργατικών», που εναλλάσσονται στην εξουσία, εκπροσωπώντας το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο, είχαν φροντίσει μία δεκαετία πριν το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 να «κουρεύουν» σύριζα τα εργασιακά δικαιώματα, θεσπίζοντας με νόμο τα συμβόλαια μηδενικών ωρών εργασίας το 1998 επί πρωθυπουργίας του «Εργατικού» Τόνι Μπλερ. Συμβόλαια που υποχρεώνουν τον εργαζόμενο να είναι διαθέσιμος οποτεδήποτε και για όσο θελήσει ο εργοδότης, δίχως ο τελευταίος να του εγγυάται ούτε καν το ελάχιστο βδομαδιάτικο των περίπου 480 στερλίνων. Ούτε καν μία ώρα εργασίας τη βδομάδα....Διαβάστε περισσότερα :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου