ΛΑΪΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

  Άλλος ένας δύσκολος χρόνος…
Πολλοί από μας βγάλαμε το χειμώνα χωρίς δουλειά, χωρίς θέρμανση, χωρίς γιατρούς.
Πολλές φορές έλειπε και το ψωμί. Τα παιδιά λιποθυμούσαν από ασιτία. Οι γερόντοι μαράζωναν από την ανέχεια. Κόπηκαν ρεύματα, διακόπηκαν φροντιστήρια.
Η κατάσταση ήταν άσκημη κι ακόμα πιο άσκημη γίνεται και θα γίνει από δω και πέρα.
Αυτοί που μας άφησαν χωρίς δουλειά, χωρίς θέρμανση, χωρίς ψωμί λένε πως πρέπει να υπομείνουμε «ακόμα». Άλλοι μας πετούν ένα ξεροκόμματο, προσμένοντας να δουν στα μάτια μας την ευγνωμοσύνη και την υποταγή. Κάποιοι μας λένε ότι θα βρούμε δικαίωση σε μιαν άλλη ζωή.
Εμείς δεν ψάχνουμε για τη σωτηρία της ψυχής μας. Αγωνιζόμαστε για τη σωτηρία της ζωής μας. Της ζωής της δικής μας και των παιδιών μας.
Δεν ντρεπόμαστε που πεινάμε. Ας ντρέπονται αυτοί που προκαλούν την πείνα μας. Ντροπή είναι, είτε πεινάς είτε δεν πεινάς, να μην κάνεις τίποτα για να εξαλειφθεί η πείνα. Αν όλοι εμείς που πεινάμε κρύψουμε την πείνα μας, κάποιοι θ’ ανακουφιστούν γιατί μερικοί άλλοι θα νομίζουν ότι δεν πεινάμε πραγματικά.
«Φιλάνθρωπος» δεν είναι ούτε αυτός που δίνει κάτι που του περισσεύει, ούτε εκείνος που δίνει κάτι που δεν του περισσεύει. Πραγματικός «φιλάνθρωπος» είναι αυτός που αγωνίζεται για ν’ αλλάξουν τα πράγματα έτσι ώστε κανείς να μην τρώει τ’ αποφάγια κανενός.
Αλληλεγγύη δε δείχνει αυτός που σου δίνει μια δουλειά της πείνας, αλλά εκείνος που κάνει δουλειά του το τέλος της πείνας και της ανεργίας για όλους, χωρίς να κοιτάει χρώμα, χωρίς να ζητάει ταυτότητες, χωρίς ν’ απαιτεί αφοσίωση ή νομιμοφροσύνη.
Δεν παρακαλάμε! Απαιτούμε και διεκδικούμε!
Κράτησε σταθερά το χέρι που σου δίνουμε. Το έχουμε ανάγκη. Το έχεις ανάγκη κι εσύ. Μην κλείνεσαι στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού σου. Είναι ένα σπίτι που έχουν βαλθεί να στο πάρουν αυτοί που έχουν άλλα εκατό. Μην κοιτάς μόνο τη «δουλειά» σου. Είναι «δουλειά» που πλουτίζει εκείνους που δεν κάνουν καμία. Μη σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου, νομίζοντας ότι θα σωθείς. Είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να μείνεις ανυπεράσπιστος.

Σαν άλλη σούπα πια δεν έχεις

τι άλλο να σε σταματά;

Πρέπει ολάκερο το κράτος

τα πάνω κάτω ανάποδα να φέρεις

μέχρι τη σούπα να'χεις.

Τότε θα'σαι πια του εαυτού σου μουσαφίρης.

Όταν για να ’βρεις δεν υπάρχει πια καμιά δουλειά  

πρέπει ν’ αντισταθείς! 

Πρέπει ολάκερο το κράτος

τα πάνω κάτω ανάποδα να φέρεις

μέχρι να γίνεις ο ίδιος του εαυτού σου εργοδότης

Και τότε πάντα διαθέσιμη δουλειά για σένα θα ’χει.

   Όταν για την αδυναμιά σας σας περιγελούν

   δεν επιτρέπεται καιρό να χάνετε άλλο!

   Πρέπει έτσι να φροντίσετε

   που όλοι, όσοι αδύνατοι είναι, να βαδίσουνε μαζί.

   Τότε μεγάλη δύναμη πια θα ’στε

   να σας περιγελάει τότε δε θα τολμά κανένας.»

                              Μπέρτολτ Μπρεχτ